Zoals jullie wellicht gemerkt hebben staan er weer flink wat nieuwe foto's op. En daar hoort natuurlijk ook een mooi verhaal bij, dus daar gaan we...
Op donderdag 13 december konden we in de ochtend onze bolide ophalen in Cairns: een Hippie Camper! Erg stoer ding al zeggen we het zelf. Voor de autoliefhebbers... het is een Mitsubishi Express 2.3 liter inclusief gootsteen, koelkastje, broodrooster, etc etc. Na alle formaliteiten gingen we op pad richting Bowen.
Na 5 minuten al meteen een stop voor zo'n casettebandje met stereoplug voor de iPod. Hierdoor raakten we bijna Woodstock kwijt, want die had besloten uit de auto te vallen. Gelukkig kwamen we hier achter bij het tellen van alle passagiers en kon Jo hem nog net redden van voorbij razende autobanden. J
De taxichauff die ons vanuit het hostel naar het autoverhuurbedrijf had gebracht deed ons nog een goede tip toekomen: Josephine Falls. Uurtje buiten Cairns. Wij zijn hier heen gereden en wat een waanzinnig mooie waterval was dat. Heerlijk koud water, dus daar hebben we lekker rondgesparteld en aan rock gliding gedaan. Daarna in één ruk door naar Bowen voor een overnachting, maar daar was alles al dicht rond 6 uur 's avonds, dus besloten we een uur langer door te rijden naar Airlie Beach. Dit kostte helaas wel het leven van een possum en een kikker. Inderdaad... heuse roadkill op naam van dhr Staats. Even voor Airlie konden we gelukkig wel terecht op een BIG4 camping. Hier waren weinig exotische dieren te vinden...
De volgende dag hebben we de camper Airlie Beach binnen gereden. Daar zijn we de gemeenschappelijke pool ingedoken, nadat we onze Whitsunday tour hadden geboekt voor de volgende dag. 's Avonds overnacht op een camping naast het vliegveld, want we wilden de volgende dag natuurlijk niet te laat zijn. Jo schrok zich hier te pletter van een grote kikker en er kwamen ook nog wat vreemde vogels een kijkje nemen. Zie de foto's.
De tour met Air Whitsunday was letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt van de oostkust van Australië. Maar wat wil je ook als je in een watervliegtuig over de Great Barrier Reef vliegt en vervolgens midden op het water land om te gaan snorkelen tussen het koraal en niet veel later op het parelwitte strand van Whitehaven ligt te nippen aan een (plastic) glas champagne! En dan vergeten we nog bijna te vermelden dat we over Heart Reef zijn gevolgen. Waanzinnig! Zeker ook het opstijgen en landen op het water. Al dan niet met een paar leuke hobbels.
In de middag verder gereden naar Mackay. Niet zo'n bijster interessant plaatsje, maar je moet toch ergens je camper stallen voor de nacht. Hier verder ook weinig last van enge beesten, behalve tig waarschuwingsbordjes voor swooping birds. Dit zijn de zogenaamde MackPies die je hoofd aanvallen. Kan best pijnlijk zijn, maar we hebben ze niet gezien. Alleen maar gehoord. Hier hebben we onze camper in kerstsfeer gehuld en de kerstboom opgetuigd met slingers en zooi.
Zondag zijn we op pad gedaan naar Town of 1770. Kleine tip in de Lonely Planet en grote tip in het AD (met dank aan onze Amersfoortse bronnen, red.). 1770 is echt een gehucht van niks en alleen beroemd omdat Captain Cook daar ooit voor het eerst voet aan wal zette in Australië. Feitelijk is het een haven, kroeg, camping en een wijk met zo'n 20 niet zo heel verkeerde huizen. Het plaatsje wat ernaast ligt, Agnes Water, is ietsjes groter en daar hebben we de volgende dag ook een surfles gedaan van zo'n 3 uur. De instructeur was een behoorlijk gezette surfdude, maar zijn uitleg was perfect en uiteindelijk hebben wij allebei toch zeker een keer weten te staan! Hier hebben we 's nachts ook geen enge beesten voorbij zien komen, behalve een paar zeer geinteresseerde Oz kids, die onze kerstboom en -mutsen geweldig vonden en ook heel nieuwsgierig waren naar Jo.
Afgelopen dinsdag op weg naar Noosa. Een kleine omweg langs de kust via Yeppoon en Emu Park. We weten nu waar alle oudjes in Oz verblijven! Her en der dode slangen langs de weg en zelf een levende van een meter of 2 die voor onze auto wegglibberde. In Noosa zelf helemaal dolgedraaid van alle rotondes en hier ook weer een BIG4 camping opgezocht. De meest enge beesten hier waren de papegaaien. Hier hebben we op woensdag een wandeling gemaakt door het natuurpark daar. Mooie tocht van zo'n 7 kilometer door regenwoud en langs de kust. Onderweg salamanders, hagedissen en een koala gezien. Super!
Op donderdag hebben we de kust verlaten en zijn we het binnenland ingereden. De bedoeling was om een camping bij een waterval op te zoeken: Quamby Falls in Natural Bridge NP. Maar na een hele spannende weg door bergen en bossen stonden we uiteindelijk voor een bordje met daarop: GESLOTEN. Zonde! Dus zijn we een stukje terug en toen nog wat verder en hoger gereden naar Binna Burra! Kleine camping op 800 meter hoogte midden in een National Park.
Daar kwam er 's nacht een kleine vaatwassert voorbij: een possum die de pannen schoon likte. Stoer beest. En de volgende ochtend hadden de buren een slang voor de deur liggen. Hoezo midden in de natuur?!? En alsof al deze spannende momenten niet genoeg waren zijn we vrijdag het park ingewandeld voor een tocht van zo'n 12 kilometer. Door het regenwoud met wallabies, stoere vogels, lelijke kalkoenen en grote hagedissen. Langs watervallen en door de vallei met... jawel daar zijn ze dan... slangen! Althans eentje die besloot Michael wel voorrang te verlenen op een pad, maar Jo niet.Dus schoot ie zo voor haar voeten het pad over. Dat was goed schrikken, want deze slang was toch zeker.. 40cm groot! :-) Uiteindelijk kwamen we aan het einde van de wandeling nog een lieve camerageile wallaby tegen...
En toen de camper in voor de paar kilometers naar Byron Bay en Maud... We dachten dat we daar om 5 uur aankwamen, maar inmiddels zijn we in een andere staat beland, dus was het 6 uur 's avonds! Maud moest nog ff werken, dus hebben wij snel een plekje gezocht op haar camping en hebben we ons kostje gekookt. En niet veel later kwam Maud met Hank (vers uit de garage voor 50 dollar en een bak koffie) aangereden en was het tijd voor een knuffelmoment. Lekker bijgekletst en Jo werd nog ff aangevallen door een teek. Dankzij koelbloedig en lomp ingrijpen van dokter Staats is die teek na half uur met moeite verwijderd, maar ook meteen een centimeter huid. Oeps! 's Avonds de stad.. ehm... het dorp ingedoken voor live muziek van een vage hillbillie band. Veel violen in ieder geval. Voor de rest van de kroegen stonden rijen, dus hielden wij het verders voor gezien.
De volgende dag samen met Maud, Rianne en haar vriend naar het strand geweest. Beetje vaag weer, dus weinig surf en veel verbrand! Maud moest werken in de avond, dus zijn wij daar een hapje gaan eten. Errug lekker daar bij Why Not! Maud was eerder klaar dus konden we een live show gaan bekijken van Byron Bay's en omgeving meest geliefde artiest met band. De vader van de zanger was gitarist. Erg goede muziek en een heerlijke sfeer. Na het optreden nog ff geclubbed en toen was het lichtje wel uit. Zondag hebben we Maud helaas alweer moeten verlaten, maar ook wij moeten door. Maud gaat het echt wel redden in d'r eentje denken wij nu we haar gezien hebben. Eventjes hard werken meisje en dan is het genieten, genieten en nog eens genieten. Of in de rest van Oz of op dat snowboard in Canada! Het mooie was dat toen wij vertrokken het pakketje uit Nederland van 7 december jl net door de postbode werd bezorgd bij de receptie. Hahaha...
Wij zijn verder gereden naar Coffs Harbour en zitten nu op een camping aan zee. Gisteren ff als kleine kids airhockey en tafeltennis gespeeld (tussenstand 1-1). Vandaag gaan we een kijkje nemen bij de Big Banana (de attractie van Coffs) en uiteraard een bezoekje aan het Nederlandse dorpje wat hier schijnt te zijn.
Met de Kerstdagen rijden wij over Waterfalls Way, zo'n 168 kilometer het land in naar Armidale. Daarna langs het koala hospital in Port Macquirie. Dat betekent dus weer terug naar de kust om dan weer het binnenland in te gaan naar de Blue Mountains. En dan... tja dan rijden we zondag terug naar Sydney om de camper in te leveren en nog slechts 4 dagen vakantie te vieren. Damn! Wat vliegt de tijd toch!
Wij melden ons weer over een weekje vanuit Sydney met een nieuw verhaal en nieuwe foto's
Maar voor nu wensen wij iedereen hele fijne Kerstdagen en we hopen dat het flink mag sneeuwen in Nederland, terwijl wij van een brandend zonnetje mogen genieten!
