Vorige week woendagochtend om 6 uur in den ochtend gingen we beginnen aan datgene waarvoor Jo gekomen was en wat voor Michael per definitie al nieuw was. Een tour door de outback van Noord naar Midden!! 

We begonnen met een tweedaagse trip door Kakadu National park met Adam als onze tourguide. Met een man of 18 in een 4WD bus. De groep bestond uit Engelsen, Italianen, Denen, een Australische en een Australische Ierse en een Amerikaan. En het begon al meteen goed. Hard scheurend over onverharde wegen met links en rechts weg stuifende Wallabies. Na een stop bij een termieten heuveltje van zo'n 3 meter hoog werden wij in een boot gedropt voor een tochtje over de Mary River. Daar waren namelijk zoet- en zoutwatercrocs (Fresh and Salties mate!) te vinden. Vandaag waren de crocs een beetje schuw en verder dan een paar ogen net boven het water en 'n croc-vermomd-als-boomstam-op-afstand kwamen we niet. Alhoewel we bijna onze kapitein kwijt waren toen ie een bloem uit het water wilde plukken. Toen ie zichzelf net weer terug de boot in hees sprong er net een croc van een meter of 2 weg langs de boot! Croc-technisch dus jammer, maar er was genoeg ander natuurschoon te zien.

In de middag naar Ubirr gereden om te kijken wat de aboriginals allemaal getekend hadden in de rotsen. Best indrukwekkend om de duizenden jaren oude muurschilderingen te zien en ook de verhalen die Adam erover vertelde waren interessant luistervoer. 's Avonds met mega regen en onweer (het was geen enkel moment zonder flits, leuk dat uitgestrekte DownUnder) in een tentje gelegen om de de volgende ochtend om 5:30 weer op te staan. Dus ongeveer op het tijdstip dat iedereen in Nederland nog Sinterklaasavond aan het vieren was!

Lekker vroeg op voor een bezoek aan Jim Jim Falls. Weinig "falls" gezien, maar wel om 9 uur 's ochtends een zoetwaterbad genomen in een prachtige lagune onderaan de enigszins droge waterval! Op de weg ernaar toe maakte onze tourguide nog even een kikker af door hem tig keer kapot te slaan op een steen. Blijkt dat deze kikkers ooit eens zijn geïmporteerd voor de één of andere reden. Maar aangezien ze geen natuurlijk vijanden hebben eten ze andere insecten op die nu dreigen uit te sterven. En je krijgt nu een biertje als je er een 6-tal dood inlevert... Jaja... zo leer je nog es wat!

Vervolgens zijn we via een Aboriginal museum en digderidoo hut terug gereden naar Darwin. In de avond flink gefeest in Vic's met z'n allen en een aantal kwamen we de volgende ochtend om 5:30uur weer tegen voor deel 2 van onze tour: Nu echt van Darwin naar Alice Springs!

Samen met John en Dave (Engels), Miquel en Manuel (italiaan) en Haley (Australisch Iers) van de vorige tour stapten we vrijdagochtend in bij Jamey (Canadese). In deze bus zaten in totaal 24 man. En ditmaal ook weer es een Nederlands stel: Henk en Ellen uit Capelle! Jamey bleek al gauw een enorme ouwehoer, dus die babbelde er lustig op los en probeerde er een leuk feestje van te maken! Moet ook wel als je in 3 dagen 1500 km's af moet leggen!

Aangezien we samen met nog een bus (chauff Todd) met 20 man optrokken was de bier- en ijscompetitie snel geopend! Onderweg kwamen er ook nog blote billen voorbij (HOEZO Engelsen?)?. De eerste echte grote stop was Katherine Park. Daar zijn we een kano ingesprongen op het moment dat er net een "massive storm" begon. Veel regen dus. Gelukkig was het water zelf zo'n 30 graden! Al varend hebben we een stuk van Katherine Gorge bekeken. Er was niet zo heel veel fauna te zien (croc's en vogels e.d.), maar wel mooie fauna en kloven. 's Avonds in een tentje geslapen met z'n vieren en de volgende ochtend ging de wekker om 05:30!

Nu was de eerste echte stop een heuse Hot Spring. Om 8 uur in de ochtend lagen we in het water met een lichte zwavellucht om ons heen. Jo heeft daar nog een beebie Roo vastgehouden. De moeder van het arme beestje was een roadkill geworden en schijnbaar was de baby uit de buidel gewandeld en is op 'n ochjtend gevonden door de eigenaar van de plaatselijke pub. En die waren nu al een week of drie voor de mini kangeroo aan het zorgen.

We maakten nog een opmerkelijke stop in /Daily Waters. Daar is het verste stoplicht in Australië te vinden. Die staat echter continu op rood, dus daar heb je dan niet veel aan. In de kroeg die ernaast staat was van alles opgehangen. Slips, bh's, visitekaartjes, stickers, vlaggen, geld etc etc. Ze hadden zelfs een heuse tuin voor alleenstaande slippers! Zodat die paarloos maar toch met elkaar hangen! Geniaal! Michael heeft daar zijn donorcodicil achter gelaten.

's Nachts hebben we geslapen in een swag tussen de kakkerlakken, schorpioenen en mieren turend naar de sterrenhemel. Welgeteld 1 vallende ster gezien! Een swag is een soort van hele grote slaapzak met matras die geheel waterdicht is. Daar kun je dan je eigen slaapzak in stoppen en zo buiten de nacht doorbrengen. Errug gaaf om te doen! 

Na een hele korte nacht op weg naar Alice Springs met een stop bij Devil's Marbles. Hele aparte rotsformaties die ooit opgestuwd zijn tot boven de grond door een ondergronde vulkaan en nu uitgesleten zijn door wind en water. Na een groespfoto met Chinese kerstboom zijn we verder gereden naar Alice Springs. Onderweg kwamen we Klaus tegen. Een Duitser die al jaren door de outback zwerft met 4 kamelen. We hebben hem zelf niet gesproken, maar volgens onze tourguide heeft ie hele mooie verhalen te vertellen. In de avond werden we gedropt bij ons hostel. En na het betere eet- en zuipwerk in Annie's place was ook dit stuk ten einde.

Ongeveer 5 uur later begon het derde en laatste deel van onze tour. Onze chauf Jason bracht ons namelijk naar één van de onmiskenbare hoogtepunten van de outback: Uluru aka Ayers Rock. Dat is zeg maar die hele grote steen in het midden van Australië. Op de weg ernaar toe stopten we eerst in Kings Canyon. Jason was aardig op de hoogte van wat er allemaal plaats heeft gevonden in deze omgeving en vertelde continu wat we zagen, hoe het was ontstaan, hoe het aan z'n naam is gekomen, welke stammen er leven, etc. etc. Super! We waren mooi op tijd voor een zonsondergang bij de Uluru. 's Nachts wederom geslapen in een swag en ditmaal zonder al teveel beestjes.

De volgende ochtend om 4 uur op voor een zonsopgang van de Uluru. Maar helaas... het was bewolkt, dus weinig spectaculaire lichteffecten. Dan maar een rondje om het ding gelopen. Ook niet verkeerd. Vervolgens was het nog de bedoeling om een wandeling te maken door Valley of Winds bij het Olga Twins gebergte. Maar het begon zo erg te regenen dat we niet verder zijn gekomen dan een kleine waterval. Het regende echter zo hard dat er op terugweg links en rechts op de berg spontane watervallen ontstonden. Mooi gezicht! Na een lunch nabij Uluru zijn we terug gereden naar Alice Springs.

Jason vertelde nog een mooi verhaal over een 56jarige Duitse toerist. Die deed anderhalve maand geleden eenzelfde tour. Alleen regende het halverwege de tour ̩̩n dag zo hard dat de tour tijdelijk vast zat op een bepaalde plek. Dat zou een nacht extra kosten voordat het water zover gezakt was dat de auto's er weer doorheen konden. Maar de Duitse dame vroeg zich na 5 uur al af waarom het leger hen niet kwam bevrijden vanuit hun "benarde" positie!

En die dame had nog meer van dat soort fratsen. Zo erg dat ook zelfs de andere gasten genoeg van haar hadden op den duur. Nu moest het mooiste nog komen. Op de weg terug vloog de tourbus namelijk in de fik. Niet zo heel erg, maar er kwam opeens rook onderéén van de passagiersstoelen vandaan. De chauff vroeg dus of iedereen de bus wilde verlaten en dat deed iedereen keurig. Behalve die Duitse dame. Die duwde pardoes in blinde paniek 2 andere gasten aan de kant. Maar bij het uitstappen gleed ze van de laatste tree en kwam vrij hard neer in ̩en plas. En er was op dat moment helemaal niemand die naar haar omkeek, terwijl ze jammerde van de pijn. Ze bleek niets te hebben verders, maar is wel weer een mooi verhaal! Zelfs de Duitsers van onze groep konden er hartelijk om lachen.

Gisteraaf nog triviant in de kroeg gespeeld met de 2 Italiaanse mannen, 2 Engelse heren en een Engels stel! En ook Jason dus! Driedst geworden, dus geen bier! Na een heerlijke lange nacht slapen... uurtje of 1 tot half 9 zitten we nu dus een beetje te netten voordat we zodadelijk afreizen naar Cairns!

We zijn nu bezig de foto's uit te zoeken van de afgelopen weken, dus die komen vanavond vanuit Cairns online. Laten we afspreken dat we dat rond 23:00 onze tijd doen. dat is dan weer 13:00uur jullie tijd. Kunnen jullie rustig na de lunch kijken naar wat zonnige foto's! Hihihihi...