De zomer heeft de afgelopen weken voorzichtig zijn/haar intrede gedaan in Zuid-Australie. Gelukkig nog geen officiële hittegolven, maar wel een paar dagen van boven de 30 graden Celsius. Daardoor zijn wij zowaar twee zaterdagen achter elkaar naar Port Noarlunga (strand) geweest. Twee weken geleden met z'n drietjes en vorige week zaterdag met de hele familie Bloem. Zal geen verrassing zijn dat dat wederom gezellig was. Mede mogelijk gemaakt door een 28-gangen diner... ;-)

Afgelopen zaterdag was bijna ouderwets... mama boodschappen doen en pappie en Mikxie dobberend in het zwembad. Daarna zijn wij naar Jorien d'r vrijwilligerswerk gereden waar Sint & Piet langs zouden komen! Mikx door het dolle heen en Michael kon de lokroep van een broodje haring niet weerstaan... Had ie dat nu maar wel gedaan... niet dat ie er ziek van werd, maar het was niet de smaak van een volle vette haring uit onze geliefde Noordzee... Nee... dit was een halfbakken Australische haring met een vreemde structuur. Gelukkig kon die smaak snel worden weggespoeld met een handvol pepernoten van... een zwarte Piet! 

Jazeker... de hele zwarte Pieten discussie is stilletjes Australië voorbij gegaan. Weet ook niet zeker hoe de bewoners van het bejaardentehuis daarop zouden hebben gereageerd. Mooi feestje was het dus zeker!

En wat schetste onze verbazing later op de avond... Sint & Piet waren niet stilletjes langs ons huisje gegaan... nee... ze hadden een zak vol cadeautjes op onze auto achter gelaten! Dubbel feest voor Mikx dus. Het bleef nog lang onrustig in Eden Hills!

Sinterklaas vieren zonder intocht en pakjesavond bij 30 graden is toch wel een aparte beleving...

Nu gaan wij ons dus opmaken voor Kerst in bikini en zwembroeken! We waren even bang dat wij de nep Kerstboom moesten gaan optuigen, maar gisteren zagen wij een auto voorbij scheuren met een nog niet 100% geïdentificeerde Nordmann op z'n dak. Die willen wij ook!

Voordat wij verder gaan met een verhaal over de fiets forens willen wij eerst een paar pica's delen van "wildlife" in en om ons huis. Hoe meer het zomer wordt hoe meer de beestjes en beesten op zoek gaan naar verkoeling (lees ons huis, red.). Dat worden interessante weken, maar tot nu toe was verstoppertje spelen met de salamander het leukst. Alhoewel twee spelende possums in de tuin ook erg grappig waren... Wij gaan door met het afstrepen van DE LIJST met Oz reptielen... We hoeven ze overigens niet per se allemaal tegen te komen... :-)

   

One-Day Fiets Forens

Na ale bemoedigende verhalen van de Bloempjes en andere mensen was het voor Michael dan toch tijd om een keer op de fiets naar het werk te gaan. Voor de mensen die het nog niet helemaal hebben meegekregen... Bemoedigend omdat mijnheer Bloem, een zeer erkend en ervaren fietser, al een keer of drie van de fiets is gereden door niet oplettende autobestuurders. En op werk waren er ook de nodige verhalen over fietsers die motorkappen en bumpers van auto's van dichtbij hebben mogen aanschouwen. Gelukkig hebben die het allemaal overleefd, maar je moet er niet aan denken hoe het anders had kunnen aflopen.

Feit is dat men hier nog niet echt gewend is aan fietsers op de weg. En dat weet de overheid ook heel goed, want ze zijn her en der fietspaden aan het aanleggen. En er is zelfs een website waar je rustige routes kunt uitzoeken om zo "veilig" mogelijk naar en van werk te fietsen: Cycle Instead.

Na het bestuderen van deze kaart, het uploaden van de route in de Runtastic app, MTB check, schoenen check, veel flikkerde verlichting check (bijna als een kerstboom), fluorescerend jasje check, water check, fruit check, kleding check en daarna nog eens alles dubbel check was het dan zover op zomaar een zonnige een vrijdagochtend om 7.15am: 13km's naar het CBD.

Op de kaart zag het er veelbelovend uit. Voor de heenrit dan tenminste. Een hoogteverschil van 200 meter, in het voordeel van de eenzame fietser die... enfin... u begrijpt het wel... dus van 239m boven zeeniveau naar 39m boven zeeniveau. Na drie kilometer kwam Michael erachter dat het verstandiger was geweest om even wat gedetailleerder naar google maps te kijken. Hij moest een kwartier aan de beademing op de hoogste top van de route voordat hij de afdeling naar de stad kon inzetten. In deze eerste 2,5 km's van de route waren er twee heuveltjes met een hoogteverschil van zo'n 20 meter... Om vervolgens een echte kuitenbijter op te gaan... 55 meter omhoog over 500 meter, oftewel 11% klimmen! Zelfs de Alpe d'Huez is minder stijl! Gemiddeld dan hè! Daar was deze Australische ambtenaar dan ook niet helemaal op voorbereid. :-)

Dus na een kleine 15 minuten bijkomen waren de resterende 10 kilometers bergafwaarts. Klein stukje onverhard om van de ene wijk in de ander te komen en de rest verhard richting stad. Met schitterende uitzichten op het CBD. Dat dan weer wel! En inderdaad vrij weinig verkeer overal, behalve op de winkelstraat op Unley Road (vlak voor het CBD) en CBD zelf. Op Unley Road mag je max 40 km/u, maar dan zijn er inderdaad automobilisten die zonder waarschuwing opeens afslaan of de autodeur opengooien als ze ingeparkeerd staan zonder op te letten of er een fietser voorbijkomt. 

Anderhalf uur na vertrek kon Michael genieten van een verfrissende douche op kantoor. Om daarna de rest van de dag bij te komen voor de rit terug. En dat was wel nodig ook, want de laatste 4km naar huis ging 200 meter omhoog. Ietsjes heftiger dan de heenrit zeg maar. En de laatste heuvel was toch iets teveel van het goede. Die is dan ook lopend bedwongen. :-)

Al met al een heerlijke ervaring, maar wel met de pijnlijke conclusie dat de conditie nog verre van optimaal is. Nog even oefenen zeg maar... en gelukkig wel met een nieuwe fiets... Want het ligt tenslotte ook voor 50% aan het materiaal! :-)

Deze week staan er weer tal van leuke dingen op het programma met als hoogtepunt het eindejaars concert van Mikx op school! Nu al legendahihihilarisch...  

Volgend blog gaan wij het maar eens hebben over Jo's stapjes richting een baan en/of eigen ondernemerschap Down Under...