... After 'While Crocodile! 

En toen was het dan toch echt maandagochtend 11 juli 2016 11:30u. en vertrok ons vliegtuig vanaf de gate richting startbaan: op naar ons nieuwste avontuur Down Under! Daar ging natuurlijk nogal wat aan vooraf de afgelopen twee weken. In deze update een kleine bloemlezing.

Overigens houden jullie "Het Drieluik: Emigreren = Emogreren" nog van ons te goed. Die komt binnenkort zeker voorbij...

Die laatste twee weken gingen in een soort van waas voorbij. Van het ene afscheid naar het andere en van het ene feestje naar het andere. Daarover in het bewuste drieluik meer. ;-)

Stomme doos

De grootste uitdaging was vooral het inpakken en "ontspullen". We zijn natuurlijk al eerder begonnen met inpakken, maar de twee weken voor vertrek was toch wel de grote inpak en weggooi show! Zaken die niet mee zijn gegaan, zoals de wasmachine, droger, Yeppe en de vissen blijven in de buurt. De rest ligt nu op de stort of bij de kringloop. Op 8 juli kwamen de verhuizers van ATLAS en die hebben de dozen die wij al hadden ingepakt nog een keer door hun handen laten gaan en alle andere zooi vakkundig ingepakt. Aan het beging van de middag kwam de container en die was vrij vlot ingeladen. Wel na een potje TETRIS op hoog niveau. Daarna hebben oma Enschede en oma Amersfoort het huis grondig gepoetst, zodat dat ook klaar was voor de oplevering later deze week.

Ow ja... Wij hebben een timelapse van de container in de straat gemaakt. Klik hier...

Alles wat wel mee is gegaan zit nu dus in een container die trouwens nog in de haven van Rotterdam staat horen wij net. Gevalletje boot gemist? :-) Nee hoor... de boot zat al vol, dus moeten wij een weekje wachten. 

Nog even voor de accountants and douane ambtenaren onder ons: ingeladen in de 20ft container zijn in totaal 181 items met een volume van 27m3. Dit overigens inclusief Michael's pakken, dus die heeft op de valreep nog een pak gescoord bij Jac Hensen. Waarom? Lees gerust verder...

Werk

En wellicht niet geheel onbelangrijk om te vermelden... Michael heeft een baan! Een sollicitatie zonder al te hoge verwachtingen ruim een maand geleden leidde drie weken geleden tot een videoconference gesprek. Ook daarna waren de verwachtingen niet al te hoog, maarrrrr... binnen een week kreeg hij te horen dat de baan voor hem was! Lichte paniek, blijdschap en verbazing in huize Staats. Of hij wel de 18e wilde starten! Voor de oplettende lezer... dat is dus binnen 48u naar onze landing op Adelaide airport! Ach... waarom ook niet! Tis niet zo dat wij ter plekke nog van alles moeten regelen ofzo... Bijvoorbeeld een auto, (zorg)verzekeringen, mobiel abonnement, etc etc... Arme Jorien! :-)

AZC Putten

Het weekend voor vertrek mochten wij kamperen in Huinen bij Don en Donna (vader en bonusmoeder Jorien) op de boerderij. Speciaal voor deze gelegenheid was AZC (Australië Zoekers Centrum) Putten opengesteld voor drie caravans. Alle familie (en Ellen & Coen) op één terrein. Ondanks dat de aanleiding wat minder was hebben wij er een heus feestje van weten te maken. En daar kijken wij met veel plezier op terug! Dank aan jullie allemaal!

Naar Singapore

Onvermijdelijk kwam dan toch de dag van vertrek. Zoals Jorien al zei: "Ontbijten op Schiphol en dan iedereen pleite...". Aldus geschiedde. Wij namen afscheid van Pa, Bonusmoeder en Berend (broertje Jorien) in Putten. En na een ontbijt op de luchthaven namen wij afscheid van de Van Dijkjes en de Staatsen... in het restaurant i.p.v. douane voor wat minder dramatisch effect.

De vlucht verliep prima, maar wij zijn er nog uit welk toestel beter is: de A350-900 of de A380. Wat wel zeker is is dat wij de service van Emirates net iets beter vinden dan Singapore. En dat bewijst de laatste award ook maar eens... Het ontbrak ons overigens aan niets. Laat dat duidelijk zijn, maar bij Emirates lijkt het personeel net iets meer echt gemeend vriendelijk. Het belangrijkste is dat wij in ieder geval veilig geland zijn zullen we maar zeggen...

Na 12 uur vliegen, een taxiritje van een half uur naar het hotel, een uur of drie liggen aan het zwembad... konden wij drie uur eerder dan verwacht onze hotel kamer in. In de tussentijd flink in de watten gelegd met colaatjes en hapjes voor deze (tijdelijk) landloze reizigers. In de kamer probeert nu iedereen z'n jetlag te verwerken. Jorien is getroffen door een buikgriepje. Mikx wilde eerst niet slapen, maar doet nu niets anders meer. En Michael was bezig met het contract van z'n werk wat hij zojuist heeft getekend en retour gestuurd. Zometeen na 36u hotel dus eindelijk Singapore in :-)