Woensdagochtend kregen we aardappels als ontbijt. In de vorm van een soort rösti. Met slechts één enkele hap was de maag tot aan den rand gevuld! Maar moedig hebben we doorgegeten. Om kwart over negen werden we opgehaald door een mank lopende Dimitri en zijn rasta-hairstyle vriend. Het bleek dat D. gisteravond een kleine vechtpartij had beleefd met iemand die in zijn portiek stond te zeiken. Hij was het daar niet geheel mee eens. Hij was weliswaar als winnaar uit de strijd gekomen, maar had toch z'n scheenbeen stuk en kon niet meer autorijden. Zijn vriend bood uitkomst en bracht ons naar het busstation voor onze "superdeluxe megabus" naar Olkhon Island. Om tien uur zaten we dan ook met 14 man (7 backpackers, 5 Rusreizigers en 2 chaufs) als Omul visjes in een minibusje voor een trip die 7 uur zou gaan duren.

Vanuit de stad een soort van snelweg op. Na anderhalf uur een tank- en lunchstop bij een soort van grenspost. Lekker ff de beentjes strekken. Vervolgens 3 uur via bergwegen met sneeuw en stoffige onverharde wegen naar de veerpont. Her een der wel even uitkijken voor overstekende koeien. De oversteek zelf was 15 minuten en daarna konden we nog een half uur wachten op iemand die met z'n aanhanger achteruit de pont af probeerde te komen. Is ook lastig als je niet tegenstuurt en je auto een draaicirkel heeft van een tank.

En toen wij dan eindelijk de pont afkwamen gingen we meteen tig jaar terug de tijd in. Alleen maar onverharde wegen en verder sporadisch een huisje of wat vee. En naast de weg nieuwe stroommasten. Het eiland heeft pas sinds 2005 stroom vanaf het vaste land gekregen. En het hoogtepunt kwam toen we de enige echte stad van het eiland binnen reden. Alleen maar houten (al dan niet vervallen) grauwe huisjes en vrijwel geen mens op straat. Hier en daar wat koeien of wat honden. Voor de rest niets! De foto's zeggen alles.

Na een wandeling van 200 meter kwamen we aan bij Nikita's guesthouse. Goed aangeschreven in de Lonely Planet en gelukkig ook onze verblijfplaats. Er kwamen zelfs mensen hiernaartoe die eigenlijk echt bij mensen thuis hadden moeten blijven slapen, maar daar was het zo goor dat ze weggegaan zijn. Na een soort van inchecken een kamertje uitgezocht en een bak thee gescoord in de kantine. Na een rondje door het dorp onder begeleiding van security (hond, red.) hebben we ons ingeschreven voor de banya van 20:00uur. Om zeven uur schoven we aan voor het diner van een visje met wat zooi en een gebakje. Jammie jammie! Daarna onze douchespulletjes gepakt en naar de banya. Wat een heerlijkheid! Heet water vanuit een bak boven een vuurtje. Daar wat koud water bij in een pannetje en over jezelf of de ander heen gieten. In de ruimte verder 2 soort van sauna's. En dat allemaal in 20 minuten. Jahaa... vroeger wisten ze wel wat echt badderen was. Daar is een jacuzzi of douche met tig stralen niets bij! Jullie begrijpen dat we daarna heerlijk geslapen hebben.

Donderdagochtend hebben we uitgeslapen en na een korte wandeling over het strand en een beetje touwtje springen konden we zo aanschuiven voor de lunch. Soepie met een rijstzooi en speciaal voor Jo een gehaktbal-achtig iets! In de middag hebben we kaarten geschreven op een rotspunt en daarna wat door het dorpje geslenterd. En daar was werkelijk niets te beleven. Hoogtepunt was toch wel een schijngevecht tussen 2 honden, die later met z'n tweetjes een ander hondje serieus te grazen namen. En een honderdtal meter verderop een klein schattig husky'tje die niet op de foto wilde. Na het diner hebben we wat gedronken en geklets met de backpackers die bij ons in de bus op de weg hierheen zaten. Gezelligheid met Sokol en Heineken en Vodka en snacks.

Vrijdag gingen een aantal mensen met een tour naar het noorden mee, maar wij hadden besloten onze eigen mountainbike tour te maken naar de andere kant van het eiland. En dat hebben we geweten! Het waren echte mountains kunnen we jullie melden! Schitterende route, dat dient gezegd, maar het grootste gedeelte liepen we toch echt stijl omhoog met de fiets in de hand. We waren rond 11:00uur vertrokken en even na vijven waren we terug voor een tocht van in totaal 50 kilometers. Gelukkig konden we onze verkleumde lijven en kapotte spieren tot rust laten komen in een banya van een uur! Na het diner nog wat geklets met Karen & Sam en gespeeld met een Siberische kitten, maar toen ging het licht wel uit.

Vanochtend dus om 08:00uur op voor de bus naar Irkutsk. Wederom 7 uur in een minibus, maar het was het waard! Nu gauw slapen, want morgenochtend om 05:45 Irkutsk tijd vertrekt onze trein naar onze gertent met jacuzzi in Terelj Natuurpark in Mongolië.

Vaarwel Russia !! We hebben genoten!!