Door de tour die we hebben gedaan in en rond Moskou kwamen we ook langs een heleboel historische plaatsen en daar bleek dat het museum van de WO II (Victory Park) pal achter ons appartement lag.

Met de tour kwamen we lans hoge en bijzonder luxe appartementen wat eigenlijk complete dorpen waren. Volgens de gids waren er in de complexen zwembaden, supermarkten, kinderdagverblijven. Feitelijk heb je op die complexen eigenlijk alles en is het zonde dat je het moet verlaten om te gaan werken. Het meest indrukwekkende was hier wel het gebouw van de Universiteit. Leuk detail was dat de studenten met de hoogste cijfers gratis studeren en diegenen met de slechtste cijfers moeten hun studie betalen (zo'n 5.000 dollar per jaar).

Bij de kathedraal van Christus de Verlosser hebben we een kaarsje gebrand voor Jo's oma op het moment dat de uitvaartdienst begon in Nederland. En een kaarsje voor alle dierbaren. Natuurlijk zijn we ook de Arabat street opgegaan. De meest commerciële straat en behoorlijk gericht op toeristen. Vergeleken met het indoor bovengrondse warenhuis bij het Rode Plein was dit toch een beetje armoedig. In het grootste ONDERgrondse warenhuis van de wereld (zeggen ze, red.) hebben we chocolaatjes gekocht voor ons gastgezin en ff achter internet gezeten.

Ondertussen ook nog geprobeerd onze hypotheekofferte te versturen met de Russische EMS, maar daarover straks meer...

Moskou blijkt duidelijk een stad voor onze rijke Russische medemens te zijn. De stiletto hakken schieten je al alle kanten met een noodgang voorbij. Kosten noch moeite zijn bespaard op kleding, accessoires, auto's en ga zo maar door. Hoogtepunt was een vrouw in de metro die een compleet vossenbontje om haar arm had hangen. Het arme diertje keek ons moedeloos aan. En we vergeten nu vast veel meer te vertellen, maar we sluiten ons van harte aan bij de woorden van Peter d'Hamecourt: "Moskou is een gekkenhuis !!".