Afdrukken

De rit naar Monument Valley was behoorlijk saai en behalve mini tornado's links én rechts van de weg valt er weinig te melden. Of het moet de kruising zijn waarop wij links naar Goulding's lodge konden en rechts naar de Navajo campground: facilities vs geen facilities! De keuze was snel gemaakt!

Nog geen uur later lagen wij in de indoor pool van Goulding's te spartelen. Mikx was uiteraard weer erg gelukkig met de afkoeling en het feit dat hij zijn energie lekker kwijt kon. In de pool bleek de wereld wederom erg klein te zijn, want wij kwamen daar een gezin uit Amersfoort tegen die ff vier maanden door Amerika aan het touren waren...

Na een zelf opgewarmde pizza en een toetje van "echte" Dutch choco ijs werd de kers erop gezet door de lichtval van de ondergaande zon op één van de drie buttes van Monument Valley...

Dromend van westerns, indianen, John Wayne en wellicht ook andere zaken kwam iedereen ook deze nacht weer door.

Na een voedzaam ontbijt en uitgebreide douche sessie reden wij de kruising over naar Monument Valley. De plek waar ten minste 9 westerns met John Wayne zijn opgenomen (bijv Stagecoach en True Grit) en gebied van de Navajo indianen. Schitterend uitzicht over de drie historische buttes en in het visitor center uitleg over de Navajo cultuur en hun rol als vertalers in de Wereld Oorlogen.

De 17 mile tour door het gebied lieten wij maar even schieten, maar in de gift shop werden er uiteraard weer wat dollars uitgegeven en Mikx voorzien van een mooie sheriff hoed.

Vervolgens werd de reis voortgezet richting alweer zo?۪n hoogtepunt: Grand Canyon South Rim! Een leuke tocht waarbij tijdens het tanken in Tuba City een vrij forse Amerikaanse vroeg of wij wat dollars konden missen. Dat konden wij helaas niet en dat was maar goed ook, want nog geen twee minuten later zagen wij haar in een spiksplinternieuwe Dodge Ram Van stappen! Tsssk!

Bij de ingang van het park werd ons meegedeeld dat alle campings (twee stuks, red.) in Grand Canyon Village vol zaten. Dus wij op naar Desert View Campground op zo'n 40 kilometer van de Village. Daar was nog plek en hebben wij een mooi plekje tussen de bomen gevonden. Plek nr 34! Houd die in gedachten als je een keer in de buurt bent!

Mikx werd meteen in de schaduw geparkeerd met al z'n speeltjes en hindernisbaan. Die begint z'n cosi ook wel zat te worden zo langzamerhand... Inmiddels heeft hij er weer een zooi vaardigheden bij. De leukste is wel het feit dat hij zelf kan zitten. Opa en oma waren nl even naar de Watchtower hier in de buurt en papa en mama vonden dat Mikx even moest gaan slapen achterin de camper. Maar omdat het daar zo warm was hebben wij een raam opengezet en het gordijn niet naar beneden gedaan voor de doorstroming van koele lucht. Dan denk je toch alles in orde te hebben gemaakt voor de kleine man om een uiltje te knappen!? Maar nee hoor... Toen Jorien ging checken zat mijnheer rechtop in z?۪n tent naar buiten te kijken naar wat papa en mama aan het doen waren. En toen mama kwam kijken dook hij snel naar beneden... schaterlachend! Wat een boefje!!!

De volgende ochtend was iedereen belachelijk vroeg uit de veren en parkeerde opa de camper 40km verder nabij Mather Point. De plek voor een onvergetelijke Grand Canyon ervaring. Michael herkende dit niet, maar die kwam er al gauw achter dat hij hier nog nooit geweest was. Wel bij Grand Canyon Village dus, maar hier nog niet... nooit te oud om iets te aanschouwen dus! Ook Jorien was ondanks al het natuurschoon wat zij inmiddels heeft gezien behoorlijk onder de indruk. Is toch ietsjes grootser en weidser dan de canyons in Oz. Opa en oma kenden dit uitzicht al, maar vonden het net zo schitterend als een paar jaar geleden. En Mikx? Die vond het ook prachtig, maar viel wel in slaap nadat papa en mama z?۪n speen terug moesten vinden die hij eerder uit de buggy had gegooid!

Na een tocht van zo?۪n vier kilometer kwamen wij dan aan bij de Village. Vanaf daar met de shuttle naar Market Plaza voor een hapje, souveniers en boodschappen. Verder met de shuttle... "oh nee... laten we gaan lopen, want die shuttle is saai"... enfin... anderhalve kilometer gelopen naar het visitor center/parkeerplaats. Best warm daar op die South Rim. Snel even gesjekt of er nog geraft of geMTB'd kon worden. Zo zonde weer: echt raften (drie dagen of drie weken) moet je twee jaar van tevoren boeken en MTB is op een fiets over asfalt naar een andere plaats. Wel een mooie trail uitgezocht voor de volgende dag.

Snel de camper opgezocht en terug naar Desert View campground alwaar Opa de BBQ weer es mocht aansteken. Ditmaal de garnalen iets te kort gemarineerd en te snel op het vuur gegooid, maar dat terzijde... Grinnik...