Na een frisse nacht waren opa en oma al uit de veren voordat Mikx nog een woordje had kunnen zeggen. Met de kachel op 30 graden werden uiteindelijk ook Mikx, mama en papa wakker. Een lekker stevig ontbijt voor de drie uur durende oversteek naar Zion.

De eerste pauze werd echter al gemaakt net buiten Bryce voor de nodige shopjes. Michael wilde wat wijn scoren, maar het bordje bij de wijnshop gaf aan dat zij dicht waren en dat als er wijn ingeslagen moest worden hij zich tot de receptie moest wenden. Toen hij dat netjes deed werd hem verteld dat de shop dicht was en pas over een half uur open ging. Ja.... dat had hij ook al gelezen!... rare jongens die Amerikanen!

Na een "jaw breaking... of was het nou droppingly" (zie Lonely Planet USA, 6th edition, pagina 884) rit over Highway 9 naar Zion mochten wij de camper door een smalle tunnel sturen en kwamen wij uit in hartje Zion. En om van alle geneugtes van een RV camping te genieten reden wij aan de andere kant het park weer uit om 1 mile verder een campground op te rijden met semi-full hookup, zwembad, douchemuntjes en ultra LOW speed internet. En niet te vergeten een schitterende plek aan de North Fork Virgin River.

De rivier had duidelijk een onweerstaanbare aantrekkingskracht op Mikx. Die moest en zou die rivier inlopen naar de best wel snelle en "levensgevaarlijke" stroming. Mama en papa hadden de nodige moeite om hem duidelijk te maken dat hij eerst z'n zwemdiploma's nodig had, daarna een body suit, een helm en het liefst nog een raft of kano! Zwaar teleurgesteld ende boosch ging de kleine man naar bed...

Maarrrrr... eenmaal wakker had mama een verrassing in petto: het ZWEMBAD!!!! Heerlijk spetterend en spelend in het koude water was de kleine vent helemaal in zijn element... Uiteraard meteen vriendjes maken met andere kleine kinderen en schalkse blikken toewerpen naar al het vrouwelijke schoon. Alhoewel "schoon" voor Mikx nog een zeer rekbaar begrip is, maar dat geheel terzijde... Hoe vaak wij nu al niet gehoord hebben dat Mikx een enorme flirt is! Geniaal! Amerikanen, Russen, Chinezen, Duitsers, Nederlanders, etc . etc... bij alle nationaliteiten doet hij het goed.

's Avonds weer een hoogtepunt in Mikz zijn jonge bestaan: uit eten! Voor de eerste keer in een restaurant werd een feestje. Opa en oma aan de biefstuk, mama en papa aan de meatloaf en Mikx aan de spaghetti! Lekker eten, goede wijn en veel geflirt met de serveersters (Mikx dan hè !). Het bleef nog langs onrustig in "The Spotted Dog".

Het werd een ietwat korte nachtrust... papa had medelijden met Mikx die vroeg wakker was... en hem dus bij mama en papa in bed liet liggen... niet zo handig, omdat mama dit aan het einde van de dag moest bekopen met migraine... Waarom doe je dat dan papa? Nou... Mikx heeft besloten deze vakantie voortandjes te krijgen, dus slaapt hij wat minder... zielig h̬! Juist! Daarom dus... Grinnik.

Vandaag stond het langverwachte, en door oma menig maal geroemde, bezoek aan Zion National Park op het programma. De keuze aan trails was reuze! Aanbevolen door de bijbel (Lonely Planet, red.) waren Angels Landing en The Narrows. De eerste was niet al te verstandig om te doen met een kind op je rug, vanwege de steile beklimmingen en afdalingen en circa 400 meter hoogteverschil. Bij laatstgenoemde moest je ook een groot gedeelte door de rivier zwemmen. Ook niet verstandig met een rugzakje Mikx en daarbij was deze ook afgesloten vanwege de sterke stroming. Maar gelukkig bleef er genoeg over en hebben wij twee trails gedaan: Waterside Walk en Weeping Rock.

Al met al een heel mooi park en weer een ander soort natuurschoon dan bijvoorbeeld Arches of de Rockies. Moe en voldaan ploften mama en papa aan het einde van de middag bij en in het zwembad. Opa, oma en Mikx volgden na een tukkie. Konden wij meteen mooi zijn nieuwe gele zwemband uitproberen. Na enige angst... beetje snuffelen... kwam dan toch het genieten. Maar het leukste blijft toch van de rand afspringen in de armen van mama.

Het avondmaal bestond dit keer uit een Kok specialiteit: Zalm/Ei/Rijst. De Kok zelf was niet helemaal tevreden, maar de rest van het gezelschap liet het zich goed smaken! Iedereen dook vroeg het bedje in (sommigen met migraine zoals eerder vermeld), want de volgende dag zou zich weer een nieuw hoogtepunt gaan aandienen: The North Rim van de Grand Canyon!

PS: er zijn wat problemen met de foto's op deze site. Er kunnen er maximaal maar 25 op. Alle actuele foto's staan wel op Michael's Facebook. Zodra er weer een beetje fatsoenlijk internet is wordt dat aangepast. Vermoedelijk zondag of maandag als wij bij Lake Powell zijn.